Soms moet het gewoon goed hard en mag het best een beetje pijn doen. De zweep erover, even op de tanden bijten om toch te kunnen genieten van een nieuwe ervaring …
Ik begrijp dat je met verbazing deze eerste twee zinnen hebt gelezen en je afvraagt waar dit verhaal in hemelsnaam naar toe gaat. Zou die Bordes nu echt helemaal zijn doorgeslagen? Blijf er even bij, want het is niet wat je denkt.
Koek van gegeten
Als je op mijn LinkedIn profiel hebt gekeken, zie je dat ik mijn werkende leven begonnen ben als directie-assistent in een eierfabriek. Dag in dag uit braken wij 48.000 eieren per uur om te verwerken tot halffabricaat voor de voedselindustrie. Ik ben er vrij zeker van dat ook jij mayonaise, koek, taart, advocaat of ijs hebt gegeten van mijn eitjes.
Stapelen
Eitjes die in stapeltjes van 6 traytjes door Fred handmatig op de band werden gezet. Fred was namelijk de manager van de band. Als Fred niet oplette, liep de band leeg of vast of kwamen er toch verkeerde eitjes in jouw eten. Fred was betrouwbaar, nooit ziek, altijd op tijd en zijn vakantie bestond uit 2 weken Valkenburg, om daarna weer blij en zonder zeuren terug te keren naar zijn plek binnen de organisatie. Een mentaliteit en instelling om trots op te zijn. Na Fred zijn stapelen, volgde een heel procedé van breken, scheiden, zuiveren, pasteuriseren, mengen, afvullen, opslaan en vervoeren naar de klant.
Met geen stok
Fred had volgens zijn papieren net de lagere school afgemaakt, werkte al jaren aan de band en vond dat prima. Ik niet. Want volgens mij kon en verdiende hij meer. Na overleg met de productieleider hebben wij toen voorgesteld aan Fred dat wij hem wilden opleiden tot pasteuriseerder en assistent productieleider. Meer kennis, meer verantwoordelijkheid, meer geld en dus een beter perspectief, volgens ons. Niet volgens Fred. Een paar dagen later stond hij treurig en bedremmeld op kantoor… hij wilde niet… met geen stok.
Angst
De ware reden sprak hij niet uit, maar jarenlange routine was zo in zijn systeem geslopen, dat de verandering hem angst aanjoeg. En daarvoor waren alle argumenten te vinden waarom hij het niet kon doen. Geschrokken hebben wij nog een week op hem ingesproken en toen zelf de beslissing genomen: “Je gaat het doen of je nu wilt of niet en wel vanaf nu!” En Fred droop af naar de productiehal om in de leer te gaan. Na 2 weken mokken, begon hij weer te lachen. En na een paar maanden nam Fred in zijn eentje plots de leiding op de vloer, toen de productieleider ziek werd. Fred was gegroeid en bleek nog waardevoller dan hij en wij hadden gedacht.
Fred 2.0
Dat kwam er helemaal uit op het moment dat er een paar grote orders liepen en de vraag vanwege Pasen ontzettend aantrok. Met de mogelijke productie-uren leken wij de orders niet te kunnen uitleveren. Een nieuwe Fred kwam zich weer melden op Kantoor op vrijdagmorgen. “We halen het niet” … “Maar als jij het goed vindt, komen wij zaterdag allemaal terug en gaan we van 8 tot 12 uur draaien om die tankwagen van 15 ton maandagmorgen te kunnen vullen.” … “Oh ja… ik heb het al met de anderen overlegd en ze willen allemaal komen werken.” De gedwongen verandering had Fred echt veranderd. Geen stapelende eiermachine meer, maar een medewerker met initiatief, lef en hart voor de zaak.
Het lekkerste komt van binnenuit
Innovatie en creativiteit kan pas echt gedijen als de regels worden gebroken. Of nog beter, als ze gewoon niet bestaan. Ga op ontdekking en ontworstel je aan de denkpatronen die je in een vakje proppen. Door de angst dat “iemand” iets verkeerd doet, leggen veel organisaties hun medewerkers aan banden en proppen ze hen het liefst een rubberen bal in de mond. Dan kan er tenminste niets gebeuren. En dat gebeurt dan ook … helemaal niets. Geef ze daarom de ruimte en laat ze zelf ontdekken wat wel en niet kan en wat ze lekker vinden. Tijdens mijn LinkedIn Business Games zie ik iedere keer het bewijs. Die stille medewerkers worden mede-merkers die prima de boodschap van binnenuit kunnen vormgeven. De leukste content genereren, connectie maken met de buitenwereld en nieuwe kansen ontdekken voor zichzelf en de organisatie. Daarin managen ze zich helemaal zelf.
Aan de slag!
En nu terug naar jou. Nu gewoon niet meer langer praten, wikken, wegen, vergaderen, codes schrijven en smoezen zoeken om niet met social media bij jouw organisatie aan de slag te gaan. Gewoon doen en alle mogelijkheden aangrijpen. Gooi de boel op zijn kop en geef je eigen Fred en zijn collega’s de ruimte. Train ze, laat ze helpen, dwing ze met harde hand en ontdek dan dat ze prima in staat blijken te zijn om zichzelf te managen. Doe het samen en ga gewoon vandaag nog beginnen! Want dat leidt tot #SM #SM, of te wel: Social Media Self Management. Moet je dan eens kijken wat voor een mooie dingen en vooral verrassende content daaruit gaan voortkomen.
Deze blog is eerder verschenen op 42Bis.nl
